5
5
Op internet had ik een mooie auto zien staan en ik ben na het maken van een afspraak langs gegaan om een proefrit te maken. Toen ik de auto kwam bekijken, zag deze er super uit en was ik meteen enthousiast, maar ik mocht alleen een proefrit maken als ik al zeker wist dat ik de auto ging kopen. Ik wist dit natuurlijk niet zeker, omdat ik eerst een proefrit wilde maken en wilde voelen of dat hij ook echt fijn reed. Dit mocht niet. Thuis heb ik er een weekje over nagedacht en besefde ik dat in de auto toch echt graag wilde hebben als hij ook goed zou rijden. Toen heb ik weer opgebeld en gezegd dat ik hem graag wilde kopen, maar wel eerst een proefrit wilde maken. Dit mocht ik nu wel doen, als ik er zeker van was. Want de auto was al helemaal opgepoetst, dus ze wilden niet iedereen een proefrit laten maken. Dit snap ik ergens wel, maar voor mij werd er zoveel druk opgelegd dat die proefrit totaal niet meer ontspannen was. De auto reed goed, ik twijfelde alleen een klein beetje over de stoelen en ik wilde er graag nog één nachtje er over slapen. Toen ik dit aangaf, was hij meteen uitgepraat. Nee, als je het nu niet weet dan verkoop ik hem niet aan je. Ik ging met een rotgevoel naar huis. Ik had de auto graag willen kopen, maar nier uit druk en wel uit vrije wil. De auto bleek heel geliefd, dus naar zijn idee zou hij toch zo weg zijn. Nu een maand later staat de auto nog steeds te koop en heb ik een nog mooiere auto gevonden bij een andere garage waar ik super geholpen ben. Zelf zou ik nooit meer terug gaan naar Booij. Ik denk wel dat de auto's goed zijn, maar de service vond ik echt niet fijn.
Geplaatst door J. Mulder
op 1 mrt. 2018 7:21